bu gün daha bi iyiyim sanki,yada sakinleştiriciler sayesinde,yada bilmiyorum evin her köşesinde niyazi var... :(
ağlıyorum ağlıyorum ama artık "amaan be abla boşveeeer" diyecek yüzüme gülüverecek niyazi yok yok işte :(
adını anmak istemediğim hastalık gelip kapımızı çaldığından beri, bi türkü vardı o kadar çok ağlardımki bu türküye,okuyun sözlerini içim parçalanırdı her defasında...
bu hayat böylemi olur,düşen hep yerdemi kalır... :(
dinleyin
hayat denen sonsuzluğun, karşısında bir çocuğuz
düşe kalka büyürken, kalkamayız bir çoğumuz
bu hayat böyle mi olur, düşen hep yerde mi kalır
gün olur belin doğrulur, kim ne olacak belli mi olur
ama bitmez yolculuklar, belki biraz canın yanar
düştüğün yerde doğrulur, başlar yine ilk adımlar
düşe kalka büyürken, kalkamayız bir çoğumuz
bu hayat böyle mi olur, düşen hep yerde mi kalır
gün olur belin doğrulur, kim ne olacak belli mi olur
ama bitmez yolculuklar, belki biraz canın yanar
düştüğün yerde doğrulur, başlar yine ilk adımlar
en son niyazimi toprağın kollarına emanet ettiğimde doğan güneş,birde bu gün doğdu evimin pencerelerine ve aklıma ilk gelen şey : düşen hep yerde kalmazmış gün gelir yukardaki alırmış yanına :((((((
5 yorum:
türkü zaten herşeyi anlatmış arkadaşım.başka söze gerek yok.sevgiler.
Canısım ,bugün Zübeyde (çeyizsandığı) bendeydi seni andık karayağızımı konuştuk nurlar içinde olsun. şimdi mutfak faslı başlamadan ben bir gidip canısımı görüp geleyim istedim. çok öpüyorum Dualarım sizinle
Canım benim ateş düştüğü yeri yakar derler sen ne haldesin şimdi kimbilir...çok zor günler geçiriyorsun ama böyle kalmayacak geçecek fakat yine hergün kalbin acıyacak...Allah yardımcın olsun canım mekanı cennet olsun kardeşimizin....sevgiler...
ben geldimmm canısıma
kocaman sarıldım öptüm .
daha fazlasınıda yapabilmeyi isterdim.
iyi yaptın canısım iyi yaptın.
tülinim sağol arkadaşım.
sevdacım sağol arkadaşım
Yorum Gönder